- Տրված նախադասություններից հերթով բառեր հանի՛ր այնպես, որ ամեն անգամ պահպանվի նախադասությունը:
Օրինակ՝
Տիրակալն իր սիրելի անտառի հարազատ խշշոցը հիշեց:
Տիրակալը սիրելի անտառի հարազատ խշշոցը հիշեց:
Տիրակալը սիրելի անտառի խշշոցը հիշեց:
Տիրակալը անտառի խշշոցը հիշեց:
Տիրակալը խշշոցը հիշեց:
Տիրակալը հիշեց:
Հիշեց:
Ամառային արեգակը շիկացրեց բազմահարկ տների պատերը:
Արեգակը շիկացրեց բազմահարկ տների պատերը:
Արեգակը շիկացրեց տների պատերը:
Արեգակը շիկացրեց պատերը։
Արեգակը շիկացրեց։
Շիկացրեց։
Հետո այդ հսկայական արձանը տեղափոխեցին գետափ:
Հետո հսկայական արձանը տեղափոխեցին գետափ։
Հսկայական արձանը տեղափոխեցին գետափ։
Արձանը տեղափոխեցին գետափ։
Արձանը տեղափոխեցին։
Տեղափոխեցին։
Սերունդները երկար հիշեցին նաև այդ մեծ գիտնականին:
Սերունդները երկար հիշեցին այդ մեծ գիտնականին:
Սերունդները հիշեցին մեծ գիտնականին:
Սերունդները հիշեցին գիտնականին:
Սերունդները հիշեցին:
Հիշեցին
Աշխարհը հնազանդորեն փռվեց Ալեքսանդրի ձիու ոտքերի առաջ:
Աշխարհը փռվեց Ալեքսանդրի ձիու ոտքերի առաջ:՛
Աշխարհը հնազանդորեն փռվեց ձիու առաջ:
Աշխարհը փռվեց ձիու առաջ:
Աշխարհը փռվեց հնազանդորեն:
Աշխարհը փռվեց:
Փռվեց։
- Յուրաքանչյուր նախադասության մեջ թո՛ղ այնպիսի մի բառ, որ նախադասությունը պահպանվի:
Դու շատ հեռվից եկար: Դու հեռվից եկար:
Մենք արդեն հուսահատ սպասում էինք: Մենք հուսահատ սպասում էինք:
Դուք պայմանը մոռացե՞լ էիք: Պայմանը մոռացե՞լ էիք:
Ի՜նչ լավ ժամանակ հասար: Ի՜նչ լավ հասար:
Անտա՛ռ, ուրա՛խ խշշա աշնան քամուց: Անտա՛ռ, խշշա աշնան քամուց:
Նա քեզ կանչում է: Նա կանչում է:
Դու ինչո՞ւ չես լսում: Ինչո՞ւ չես լսում:
- Փակագծում տրված գոյականները եզակի կամ հոգնակի ձևով գրի՛ր (պահանջվող ձևն ինչպե՞ս գտար):
(Շունը, շները) Շները հաչում են:
(Մարդ, մարդիկ) Մարդ անցավ:
(Մեքենան, մեքենաները) Մեքենան սլանում էր:
(Ընկերդ, ընկերներդ) Ընկերներդ կանչեցի՞ն:
Ես պահանջվող ձևն գտա, քանի որ ուշադրություն դարձրեցի նախադասությունների վերջավորություններին։
- Փակագծում տրված գոյականները եզակի կամ հոգնակի ձևով գրի՛ր:
Երբ (շոգ, շոգեր) է լինում, (փիղը, փղերը) կնճիթով վերից վար ջրում է իրեն, հետո էլ ավազ է ցանում վրան, իբրև սրբիչ: (Փիղը, փղերը) հոտերով են շրջում: Նրանց առաջնորդում է ծեր ու իմաստուն (փիղը, փղերը): Հոտոտելիս (նա, նրանք) բարձրացնում են կնճիթները: Իսկ հենց որ (կնճիթը, կնճիթները) թշնամու հոտ են առնում, նրանց (տերն, տերերն) անաղմուկ հեռանում, ասես գետնի տակն են անցնում: Այդ վիթխարի, ուժեղ (կենդանին. կենդանիները) ոչ մի թշնամի չունի, բացի մարդուց:
- Փակագծում տրված գոյականները եզակի կամ հոգնակի ձևով գրի՛ր (պահանջվող ձևն ինչպե՞ս գտար):
Երբ (շոգ, շոգեր) է լինում, (փիղը, փղերը) կնճիթով վերից վար ջրում է իրեն, հետո էլ ավազ է ցանում վրան, իբրև սրբիչ: (Փիղը, փղերը) հոտերով են շրջում: Նրանց առաջնորդում է ծեր ու իմաստուն (փիղը, փղերը): Հոտոտելիս (նա, նրանք) բարձրացնում են կնճիթները: Իսկ հենց որ (կնճիթը, կնճիթները) թշնամու հոտ են առնում, նրանց (տերն, տերերն) անաղմուկ հեռանում, ասես գետնի տակն են անցնում: Այդ վիթխարի, ուժեղ (կենդանին. կենդանիները) ոչ մի թշնամի չունի, բացի մարդուց:
- Փակագծում տրված գոյականները եզակի կամ հոգնակի ձևով գրի՛ր (պահանջվող ձևն ինչպե՞ս գտար):
Տղան համարձակ առաջ եկավ: Օրերն ամառանոցում արագ ու հետաքրքիր են անցնում: Ծովափի ժայռերին թառել են սպիտակ թռչուններ: Ոստիկաններն այդ տանը մի իսկական գազանանոց հայտնաբերեցին: Մարդիկ կարող են հիսուն ձևով «այո» ասել, բայց այդ բառի գրության միայն մեկ ձև կա: Այդ լճի ջուրը երբեք չի սառչում: Մաքուր, անձրևից դեռ թաց փողոցը դատարկ էր: Հավանաբար մարդիկ քնած էին:
- Փակագծում տրված բայերը եզակի կամ հոգնակի ձևով գրի՛ր (ո՞ր դեպքում
հոգնակի գրեցիր):
Փղի համար կնճիթը շատ կարևոր (է): Նա դրանով (է) ուտում ու խմում: Ձագը մոր ետևից վազում (է)՝կնճիթով նրա պոչը բռնած: Փիղ ծնողները կնճիթով «ապտակում» (են) չարաճճի ձագուկին, որը սովորաբար փոքր ավտոբուսի չափ(է) լինում:
Երբ փիղն ընկնում (է) փոսը կամ խճճվում թակարդում, մյուս փղերը մեկնում (են) կնճիթներն ու նրան օգնում (են): Փիղն առանց կնճիթի (չի) կարող ապրել, բայց աֆրիկյան սավաննաներում հանդիպել (են) կնճիթից զրկված փղեր: Այդպիսի փղերին ընկերներն (են) կերակրում: Փղերն իրենց վիրավոր կամ հիվանդ ընկերոջը (չեն) լքում:
Վաղուց ի վեր Հնդկաստանում փիղն ու մարդը բարեկամություն (են) անում: Խելացի ու հասկացող կենդանիները ոչ միայն ծանր աշխատանք (չեն) անում ու կատարում մարդու հանձնարարությունները, այլև, որպես հոգատար դայակներ, խնամում (են) երեխաներին: Պապը, հայրն ու թոռը կարող (են) նույն փղի «սաները» լինել. չէ՞ որ փղերը երկար (են) ապրում՝յոթանասունից ութսուն տարի: